کابل ها به طور کلی به دو نوع کابل برق و کابل کنترل تقسیم می شوند.ویژگی های اساسی عبارتند از: به طور کلی در زمین مدفون است، به راحتی تحت تأثیر آسیب های خارجی و محیط قرار نمی گیرد، عملکرد قابل اعتماد، و بدون خطر ولتاژ بالا در مناطق مسکونی.خط کابل باعث صرفه جویی در زمین می شود، ظاهر شهر را زیبا می کند، مدیریت آن آسان است و مقدار کمی نگهداری روزانه دارد.با این حال، اثرات نامطلوب ساخت و ساز پیچیده، قیمت بالا، دوره ساخت طولانی، تغییر سخت پس از تخمگذار، دشواری اضافه کردن خطوط انشعاب، دشواری یافتن خطاها و فناوری تعمیر و نگهداری پیچیده نیز وجود دارد.

الزامات فنی کابل کشی

1. جهت خط را روشن کنید و جهت آن را با توجه به الزامات توزیع برق و نقشه های طراحی تعیین کنید.

2. عمق دفن عموماً باید در عمق 0.7 متری زیر زمین باشد و باید در عمق 1 متری زیر زمین دفن شود زمانی که به کابل های دیگر یا لوله های دیگر نزدیک است.

3. کف ترانشه ترانشه کابلی که مستقیماً مدفون می شود باید صاف باشد یا یک لایه خاک ریز به ضخامت 100 میلی متر در کف ترانشه گذاشته شود و علائم روی زمین نصب شود.

4. هنگامی که کابل از جاده عبور می کند، باید توسط یک پوشش محافظت شود.5 هر دو انتهای غلاف فلزی کابل های زره ​​پوش و سربی باید به زمین متصل شود.

روش های زیادی برای گذاشتن خطوط کابل وجود دارد که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد: تخمگذار مستقیم دفن شده، ترانشه کابل، تونل گذاری کابل، لوله گذاری و تخمگذار داخلی و خارجی.در زیر توضیح مختصری از روش ساخت کابل کشی مستقیم دفن شده است.

روش ساخت کابل کشی مستقیم مدفون

اولین مورد حفاری ترانشه کابل است: کابل گذاری مدفون عبارت است از حفر ترانشه با عمق حدود 0.8 متر روی زمین و عرض ترانشه 0.6 متر.پس از تراز شدن کف گودال، ماسه ریز به ضخامت 100 میلی متر به عنوان بالشتک برای کابل گذاشته می شود.

تخمگذار کابل ها به طور کلی به دو دسته تخمگذار دستی و کشش مکانیکی تقسیم می شود.تخمگذار دستی برای کابل هایی با مشخصات کوچکتر استفاده می شود.دو گروه پرسنل در دو طرف ترانشه کابل می ایستند، قاب قرقره کابل را حمل می کنند و به آرامی در جهت چیدن به جلو حرکت می کنند و به تدریج کابل را از حلقه کابل رها می کنند و به داخل ترانشه می افتند.کشش مکانیکی برای مشخصات مختلف استفاده می شود.برای کابل ها، در پایین ترانشه کابل، هر دو متر یک جفت غلتک قرار دهید.در یک انتهای ترانشه کابل یک قاب پرداخت نصب کنید و در انتهای دیگر یک بالابر یا وینچ قرار دهید و کابل را با سرعت 8 تا 10 متر در دقیقه بیرون بکشید و روی کابل بیفتید.روی غلتک‌ها، سپس غلتک‌ها را بیرون بکشید و کابل‌ها را برای انبساط و انقباض به‌صورت آزاد در پایین شیار قرار دهید.سپس خاک نرم به ضخامت 100 میلی متر یا خاک شنی ریز روی کابل بگذارید، آن را با صفحه پوششی بتنی یا آجر سفالی بپوشانید، عرض پوشش در دو طرف قطر کابل از 50 میلی متر بیشتر شود و در نهایت ترانشه کابل را با خاک و پوشش پر کنید. خاک باید 150 تا 200 میلی متر باشد و در هر دو انتها، پیچ ها و درزهای میانی خط کابل، پایه های مشخص شده نصب شود.

سپس پس از تکمیل اتصالات میانی و سر ترمینال ها، ساخت کابل تکمیل شده و قبل از تحویل باید آزمایشات مربوطه انجام شود.